Voetmensen, ik hoor ze al van verre aankomen in het bos. HIERRRRR, VOET! Klinkt het dan. Ik schrik mij meestal een hoedje (en Kibo ook). En als ik dan hond en baas voorbij zie komen, heb ik altijd een klein beetje medelijden met de hond. Want dat netjes naast je baas dribbelen mag er dan indrukwekkend uitzien, het is ook héél vermoeiend.

Toch blijken dat soort voetmensen vaak het grote voorbeeld te zijn voor andere mensen met een hond. Als ik de vraag stel: ‘Wat wil je graag bereiken met je hond’, aan mensen voor ze een traject bij mij instappen dan is: “Dat mijn hond mooi naast loopt als we wandelen’, één van de standaardantwoorden. En dat snap ik wel. Het ziet er niet alleen heel indrukwekkend uit, het is ook een stuk makkelijker wandelen. Althans voor jou. Want je hond, die heeft geen bal aan zo een voetwandeling.

Meer nog, het is voor je hond helemaal niet normaal om zo dicht naast je te lopen en alleen maar aandacht te hebben voor jou terwijl hij omringd wordt door geuren en andere leuke dingen. Honden die dat meteen uit zichzelf doen zijn vaak (er zijn altijd uitzonderingen) bang, ziek of al een dagje ouder.

Jamaar, mag mijn hond dan zo maar alles doen wat hij wil op wandeling? Neen, natuurlijk niet. Begrenzing is een basisbehoefte voor je hond en dus zeker nodig. Maar laten we die wandeling even onder de loep nemen vanuit het standpunt van je hond.

Ten eerste hoort wandelen een leuke ervaring te zijn voor zowel hond als verzorger. Als één van de twee het maar niks vindt, stress ervaart of zelfs angst, dan blijf je beter thuis. Er zijn betere manieren om je zondagnamiddag te spenderen dan stijf van de stress. En kilometers aan een stuk aan het been van je baas geplakt hangen, met je hoofd in een onnatuurlijke houding om hem in de gaten te kunnen houden, is nu eenmaal niet leuk voor je hond. Omgekeerd is twaalf keer VOET brullen om de vijf minuten, ook niet echt een aangename ervaring voor jou.

Ten tweede is snuffelen een absolute noodzaak voor een hond. Hij ruikt niet alleen veel beter dan wij mensen, hij heeft zelfs een extra orgaan waarmee hij geuren kan proeven. Waar zicht ons belangrijkste zintuig is, is dat voor honden ruiken. Hen aan de voet laten lopen (en dus niet laten snuffelen), staat gelijk aan geblinddoekt een wandeling maken als mens. Door te snuffelen verzamelt een hond heel veel belangrijke informatie zoals welke honden er langs geweest zijn, of er loopse teefjes in de buurt zijn,…. Ook als je elke dag hetzelfde (voor jou misschien saaie) rondje loopt. Vergelijk het met de krant lezen. Je leest elke dag Het Nieuwsblad of Het Laatste Nieuws, maar er staan elke dag andere dingen in. En je leest je krant om op de hoogte te zijn van wat er in de wereld gebeurt. Je hond doet exact hetzelfde met zijn snuffelsessies.

Ten derde is het belangrijk er rekening mee te houden dat aan een leiband lopen niet ‘natuurlijk’ is voor een hond. Het is iets dat wij mensen hebben uitgevonden omdat het ons goed uitkomt. Maar het is niet iets waar honden van nature aan gewend zijn. Ze moeten het dus aangeleerd krijgen. Bij de meeste honden lukt dat prima. Maar je kan je wel inbeelden dat wandelen aan een lange lijn van vijf meter een heel stuk ‘natuurlijker’ en ‘normaler’ is voor een hond dan kilometerslang aan de voet lopen. Met die stelling wil ik het los laten lopen van je hond niet promoten. Dat is inderdaad nog ‘natuurlijker’ voor je hond, maar in het drukke Vlaanderen kan je op die manier onmogelijk zijn veiligheid garanderen.

Verder ga je ook wandelen zodat je hond zijn behoefte kan doen. Iets wat maar moeilijk kan als hij op vijf centimeter van je voet moet blijven. Tenzij je natuurlijk graag natte voeten hebt. Zeker voor reutjes die ervan houden om hun terrein te markeren als ze op wandel zijn, is dat niet mogen doen heel lastig.

Tot slot is het voor jonge, enthousiaste honden dikwijls simpelweg onmogelijk om aan het bevel VOET te voldoen. Ze zitten in de puberteit, de hormonen razen door hun lijf en ze testen sowieso al graag even de grenzen. Dan verwachten dat ze aan jouw voet gaan lopen en alle geuren, mensen, andere honden en dieren negeren is gewoon onrealistisch. Ze kunnen het gewoon niet. Je legt de lat voor je hond en jezelf dan veel te hoog en dat is het beste recept voor teleurstelling.

Wil dat zeggen dat je nooit aan je hond mag vragen om even dicht te komen wandelen? Natuurlijk wel. In sommige situaties kan het heel handig zijn om je hond even dicht tegen je been te hebben. Als je moet oversteken bijvoorbeeld, je even langs een drukke weg moet, of je een hond moet passeren die je niet kent. Je kan dat makkelijk aanleren door in die situaties je hond gewoon te vragen even bij jou te komen. Wie dat lang genoeg vol houdt, zal zien dat zijn hond het uiteindelijk uit zichzelf doet. Ook in de hondenschool kan ‘voet’, een leuke oefening zijn.

Het is alleen niet geschikt voor langer dan een paar minuten. Wees dus geen voetmens maar kies voor een wandeling die leuk en ontspannen is voor mens en dier.

Pootje!
Annelies en Kibo