“Dus eigenlijk is het mijn schuld dat mijn hond zich zo gedraagt?” Tot die conclusie lijken veel mensen (inclusief ikzelf) te komen eens ze meer leren over hondentaal. Het feit dat vrienden, familie en buren allemaal een ‘welopgevoede’ hond lijken te hebben die nooit voor problemen zorgt, helpt niet.

Hun adviezen die starten met ‘Je moet meer…’ of ‘Je moet minder….’ , helpen nog veel minder. Resultaat, jij blijft met een klotegevoel achter en het gedrag van je hond is daarmee niks veranderd.

Als gedragstherapeut zie ik elke dag honden met problemen, of toch met gedrag dat wij mensen als problemen ervaren. En neen niet al die ‘problemen’ zijn de schuld van de eigenaars van de hond. Heel veel andere dingen spelen een rol.

Ras en geschiedenis

Het ras van de hond bijvoorbeeld. Het ene ras heeft nu eenmaal meer aanleg voor bepaalde dingen dan het andere. De kans is groot dat je teckel putten zal graven of dat je border collie achter fietsers zal rennen. Dat heeft niks met jouw manier van opvoeden te maken en alles met waarvoor die honden gemaakt zijn.

Ook de geschiedenis van je hond bepaalt voor een groot deel zijn karakter en gedrag. Groeide je hond op in een warm nest waar hij zich altijd veilig mocht voelen?

Dan zal hij zich heel anders gedragen dan een hond die uit het dierenasiel of het buitenland komt. Die dieren liepen vaak een trauma op en dat heeft natuurlijk zijn weerslag op hoe ze zich gedragen.

Omgeving en genen

De omgeving waarin je hond zich bevindt, heeft ook een grote invloed op zijn gedrag. Een angstige hond zal het moeilijker hebben in een drukke stad dan op het rustige platteland. Een jachthond zal meer trekken aan de lijn als er veel geuren van wild in de buurt zijn en een waakhond zal meer blaffen als er veel passage is aan je deur.

Tot slot speelt ook erfelijkheid een rol. Net zoals mensen krijgen honden een deel van hun karaktertrekken mee van hun ouders. Een goede fokker kiezen die daar rekening mee houdt is daarom heel belangrijk. 

Egocentrisch en niet waar

Denken dat jij de oorzaak bent van de problemen van je hond is dus niet alleen heel egocentrisch, het is ook niet waar. En zelfs als jouw acties wel een stuk de reden zijn voor het gedrag van je hond, dan was dat wellicht niet met opzet. Je kan niet meer doen dan wat je op dat moment weet. ‘Ach had ik maar…’ is gemakkelijk gezegd eens je de kennis hebt om je hond beter te helpen.

Bovendien schiet je met dat schuldgevoel helemaal niks op. Je komt er geen stap mee vooruit en je hond ook niet. Dat weet ik uit ervaring want het is pas de laatste twee jaar dat ik dat van mij een beetje kan los laten. Achteraf gezien ben ik echt vreselijk geweest tegen Kibo. Ik heb op haar geroepen toen ze niet wilde luisteren. Ik heb haar meegesleept naar de hondenschool ook al zag ze er doodsbang uit.

Ik heb haar geforceerd om te wandelen, ook al wilde ze niet. Ik heb met flesjes vol stenen gegooid om haar het blaffen af te leren. En zo gaat de lijst nog wel even door. Niet omdat ik haar bewust pijn wilde doen. Maar op dat moment wist ik niet beter. Ondertussen ben ik gaan leren over honden en weet ik wel beter. En nu doe ik het ook beter en dat is het belangrijkste.

Vergeving en mildheid

Kibo is gelukkig net zoals alle andere honden heel vergevingsgezind. Honden koesteren (in tegenstelling tot mensen) geen wrok of wraakgevoelens. Met een hond kan je er altijd voor kiezen om het beter te doen, om opnieuw te beginnen.

Wees daarom ook mild voor jezelf en voor anderen en oordeel niet te snel. Je weet nooit welke oorzaak er achter het gedrag van die uitvallende hond op het einde van de straat of van die keffer bij de buren zit. Ervan uitgaan dat het ‘aan de opvoeding’ ligt is echt kortzichtig en jij bent beter dan dat.

Het heeft geen zin om je hond te vergelijken met die van iemand anders. Elke hond heeft zijn eigen mogelijkheden. Wat voor de ene poepsimpel is kan voor de ander een immense overwinning zijn. Jij en je hond kunnen alleen maar doen wat op dat moment binnen jullie mogelijkheden ligt. Wat voor een ander perfect aanvaardbaar gedrag is, is dat voor jou misschien niet en dat is ok.

Ik vind het helemaal prima als Kibo hier het hele bos overhoop graaft, daar wordt ze blij van. Maar ik begrijp even goed dat sommige van mijn klanten hun dierbare bloemenperken omheinen om er hun hond uit te houden. Helemaal prima.

Als je dus nog eens een hond tegenkomt die zich niet ‘perfect’ gedraagt, oordeel dan niet te snel. En als het jouw hond is die dat ‘perfecte’ gedrag mist, weet dan dat het niet per se jouw schuld is. Doe de nodige kennis op om het in de toekomst beter te doen en schakel zeker een professional in als je er zelf niet meteen uit geraakt.

Pootje

Annelies en Kibo