Vermoed jij dat je een agressieve hond hebt omdat hij uitvalt naar andere honden, trekt aan de lijn, vaak blaft, plast in huis, gromt of zelfs bijt? Dat zou kunnen, maar vaak is er zoveel meer aan de hand. Het gebeurt wekelijks dat mensen mij contacteren omdat hun hond gegromd heeft, plast in huis, bijt,… en één van de eerste dingen die ze me dan vertellen is: “Maar het is echt een dominante hoor, ik moet mij echt baas maken” of “Het is een echte Duits, dat agressieve moet stevig aangepakt worden”. En eerlijk, de eerste keer dat Kibo mijn arm vast had, dacht ik exact hetzelfde.
Ze lag als puber van zeven maand oud in de zetel en dat mocht niet. (Ik had me toen nog het vreemde idee in mijn hoofd gehaald dat je hond niet op dezelfde hoogte mag zitten als jijzelf. Geen idee hoe ik daar in godsnaam bijgekomen was). Dus ik gaf haar een goede duw tegen haar poep en zij gromde. Ok dacht ik, nu moet ik de baas zijn! En ik wees haar eens goed terecht met een foei! En hop, daar hing ze in mijn arm.
Veel van mijn klanten hebben hetzelfde probleem. En vaak proberen ze dat op dezelfde manier op te lossen, door de hond terecht te wijzen met een neen of een foei, en misschien zelfs met een stevige tik tegen zijn hoofd. Op zich een menselijke (schrik)reactie.
Eens agressief, altijd agressief?
Maar heel vaak (zoals ik aan den lijve mocht ondervinden) werkt dat niet. Integendeel als je op die manier het conflict aangaat met je hond, wordt de kans dat het uit de hand loopt en je gebeten wordt, alleen maar groter. En al veel te veel vaak heb ik zo een hond dan verscheept zien worden naar het asiel of nog erger, een spuitje zien krijgen. Dat laatste was trouwens ook het advies dat mijn dierenarts mij gaf. Want eens agressief, altijd agressief, toch?
Neen! Dat vind ik zo ongelofelijk jammer, mijn hart breekt echt als ik dat soort verhalen hoor. Want meestal (er zijn altijd uitzonderingen) kan je met een beetje hulp en wat inzicht en begrip zo veel bereiken met een zogenaamde ‘agressieve’ of ‘onhandelbare’ hond.
Je hond kan praten
En ja ik zeg zogenaamde want een hond krijgt heel vaak het label agressief of dominant terwijl er eigenlijk iets anders aan de hand is. Dat trekken, plassen, grommen en ja zelfs bijten is immers voor je hond een manier van communiceren.
Hij kan niet praten dus als hij je wil vertellen dat iets te moeilijk is, dat hij onzeker of bang is, of iets niet begrijpt, dan moet hij dat wel doen met lichaamstaal. Dat begint trouwens altijd met heel subtiele signalen, het hoofd weg draaien, schudden, geeuwen op rare momenten. Maar de meeste mensen spreken geen hondentaal dus zij pikken die signalen niet op. Pas dan gaat je hond meer drastische maatregelen nemen en grommen, uitvallen en bijten.
Nu zit Kibo gewoon gezellig bij mij in de zetel en als ze er dan toch eens uit moet, dan plof ik met veel bravoure in haar mand. Binnen de drie seconden komt haar kont van de zetel om te kijken wat haar rare mens nu weer aan het uitvreten is. Probleem opgelost, zonder conflict.
Luister naar je hond
Het is dus heel belangrijk dat je ten eerste leert die subtiele signalen van jouw hond te lezen, zodat hij niet hoeft terug te vallen op grommen en bijten. En ten tweede is het ook belangrijk dat we hem gaan steunen als hij zogenaamd agressief gedrag vertoont in plaats van hem te straffen. Want net dat maakt het allemaal veel erger. Dan ga je in conflict met je hond en met de meeste honden zal je dat conflict écht niet winnen. En als derde tip wil ik nog meegeven dat het belangrijk is om de grenzen van je hond te respecteren. Als hij die signalen vertoont bij iets dat jij of iemand anders doet, respecteer die dan ook. Luister naar je hond.
Een voorbeeld dat ik vorige week nog toegestuurd gekregen heb op video van een klant. Zijn Golden retriever was aan het spelen met zijn kleinkind, een kindje van een jaar of 10. De golden probeerde eigenlijk de hele tijd weg te lopen van dat kindje. Zijn houding laag, oren plat. De hele tijd weg kijken, geeuwen, zijn lippen likken… En op een bepaald moment wil dat kindje de bal van die hond pakken en die hond gromt. En wat doet opa hij zegt foei tegen die hond en pakt die bal af. En dan hoor je hem zeggen “speel maar verder” tegen zijn kleinkind. Want, zo vertelde hij mij dan later, die hond moet dat toch leren, omgaan met zijn kleinkind? En nog geen paar dagen later had die hond dus dat kind vast. Gelukkig geen ernstige beet, maar ze hebben dat dier dus wel laten inslapen.
Diepere band
En dat had voorkomen kunnen worden, hadden die baasjes de kennis gehad om hun hond te begrijpen en te zien dat spelen met dat kindje op dat moment te moeilijk was. En dit is absoluut geen verwijt aan het adres van die mensen, want zij hadden op dat moment gewoon die kennis niet.
Maar mijn hoop is dus dat zo veel mogelijk mensen die kennis in de toekomst wel zullen hebben. Zodat niet alleen mensen zich niet meer onveilig hoeven te voelen bij hun hond, maar dat ook honden zich veilig en begrepen kunnen voelen bij hun baasjes. En op die manier een echte band, een diepere connectie kunnen hebben.
En dat is wat ik wil doen met mijn ‘Van Zwerfhond tot Huishond’ traject. Herken jij je in dit verhaal? Boek dan even een introductiebabbel via https://www.hondeninnesten.be/afspraak-maken. Dan luister ik gratis en vrijblijvend naar jouw verhaal.
Pootje!
Annelies en Kibo
