Er zijn heel veel verschillende visies op het opvoeden van honden. Elk met zijn eigen voor- en nadelen. De visie die ik gebruik heeft zijn wortels in de Connectiemethode en gaat ervanuit dat elke hond perfect is zoals hij is. Ja ook jouw hond die vanalles uitsteekt wat hij niet zou moeten uitsteken.

Het probleem zit hem in het feit dat zij hun verzorgers iets willen vertellen en wij mensen begrijpen dat niet. We spreken een andere taal. Het is dus gewoon een kwestie van miscommunicatie en uit die miscommunicatie volgt een gebrek aan vertrouwen tussen jou en je hond en net dat vertrouwen is de basis van alles. Een hond die jou niet vertrouwt zal niet naar jou luisteren, zal niet doen wat je vraagt en zal zijn eigen problemen proberen op te lossen met grommen en happen.

De band met je hond is dus het eerste dat goed moet zitten. Als die band en dat vertrouwen er niet is. Dan kan je al de rest vergeten hondenscholen, rustig wandelen, komen, het zal niet lukken als je hond je niet vertrouwt. Hetzelfde geldt trouwens ook voor mensen.

Het vertrouwen winnen van een geadopteerde hond is vaak nog veel moeilijker dan van een puppy. Heel vaak hebben deze honden al slechte ervaringen gehad met mensen. Hun bereidheid om die tweepoters te vertrouwen is dus veel kleiner dan die van een puppy. Als je hond zich dus angstig of agressief toont in een bepaalde situatie, heeft dat dikwijls niks met jouw te maken, maar met dingen die met hem gebeurd zijn voor hij bij jou terecht kwam. Ook in zo een situatie is vertrouwen mogelijk, het vraagt alleen meer tijd, geduld en werk.

Het vertrouwen winnen van iemand. Dat doe je niet door hem of haar te straffen en dat doe je ook niet door hem of haar een snoepje te geven als ze iets goed doen. En toch is dat exact wat wij nog heel vaak proberen met onze honden. Nu ik weet hoe dat komt, omdat we het allemaal zo aangeleerd hebben gekregen. Dat zit in ons collectief geheugen. Ik moet de baas zijn over mijn hond, anders wordt hij dominant en zal hij mij domineren. Dat heet de dominatietheorie. De meeste honden eigenaren kennen de dominantie theorie, ook wel roedel of alpha theorie genoemd. Deze schrijft voor dat jij de roedel leider wordt en er voor zorgt dat je hond jou gehoorzaamt. Dit doe je door jouw superioriteit aan hem te bewijzen. Bijvoorbeeld door te eten voordat hij eet, je moet je hand in zijn korrels kunnen steken, als eerste door de deur te gaan en hem niet op de bank of op het bed te laten. Regelmatig krijg ik vragen of dit echt noodzakelijk is. Onder andere van mensen die het niet prettig vinden om hun maaltijd in volle vaart naar binnen te schuiven, omdat ze medelijden hebben met hun pup die ze met grote ogen aan zit te kijken en grote honger heeft nu het koken iets langer duurde dan gepland.

Een theorie die heel veel aanhangers heeft, maar die compleet en volledig achterhaald is. Dat zuig ik niet zomaar uit mijn duim omdat het mij beter uitkomt. Wetenschappers zijn het daar helemaal over eens en zelfs de uitvinder van de dominantietheorie roept al jaren dat hij fout zat.

De traditionele dominantietheorie komt uit een studie onder leiding van Rudolph Schenkel in de jaren 1934 – 1942, dit onderzoek werd gedaan bij in gevangenschap levende wolven. Deze onderzochte wolven waren een groep willekeurig bij elkaar geplaatste individuen. Deze wolven leefden met z’n tienen in de dierentuin van Basel op een klein oppervlak van slechts 10 bij 20 meter bij elkaar. In het verleden ging men er van uit dat in het wild een wolvenroedel werd gevormd door individuen die in moeilijke periodes bij elkaar kwamen om gezamenlijk op grotere prooidieren te kunnen jagen. Uit recente onderzoeken blijkt dit niet te kloppen.

Laat je dus niks wijsmaken bij het opvoeden van je hond en luister vooral naar je buikgevoel.

Meer weten over waarom de dominantietheorie achterhaald is en hoe je je hond kan opvoeden op een positieve manier? Check dan zeker de GRATIS vijfdelige audiocursus via https://mailchi.mp/hondeninnesten/gratis-podcast.